jueves, 17 de noviembre de 2011

Ser un neno romano

Según a riqueza da familia, o xoven romano tera unha educacion mais ou menos aventaxada... se non e abandonado o nacer, costume aceptada pola ley.

Os recen nacidos:
No curso dunha ceremonia familiar, o pai amosa que recoñece ao neno colocandoo nos seus brazos. Pero o pai tamen pode rechazalo se e deforme, por exemplo. Enton o abandona e os que o recollan o transformaran en esclavo ou poden querelo como se fose o seu propio fillo.

¡Tres nomes!:
O apelido familiar do neno suele terminar en latin por "ius", como Claudius. O seu nome e o de un dos seus antepasados: Marcus, Titus... O apodo resalta un rasgo persoal, como Rufus, "pelirrojo", o Brutus, "tonto".



¿Todos a escola?:
No Imperio, as escolas primarias acollen a todolos nenos, incluso aos pobres. Entre os 12 e os 18 anos, os fillos dos ricos frecuentan escolas secundarias onde aprenden grego e retorica, o arte de saber falar. As nenas son educadas para converterse en boas amas de casa.

8 comentarios:

  1. os nenos romanos eran mais listos que nos,temos que tomar exemplo.

    ResponderEliminar
  2. todo moi ben....menos polo das mulleres ¬¬

    ResponderEliminar
  3. Dende logo a sociedade romana era misógina como todas naquela época, pero aínda sendo así está claro que non era das peores!!
    Por certo; o xeito de rechazar ó neno por ter alguna tara recórdame moito á sociedade Espartana; que a parte de súa característica guerreira (segundo teño entendido) despeñaban ós nenos polo barranco (ó pe do monte taigeto segundo wikipedia) jaja
    Pero así sen máis, por seren diferentes...por non valer para a guerra!!! dende logo teñen moitas características comúns a sociedade romana e a espartana; ambas preparadas para a guerra. Pero unha das diferenzas é que os romanos tamén estaban preparados na educación (claro que tendo en conta as diferenzas nas clases sociais) sobre todo no ámbito da retórica (cousa da que beberon dos gregos, como non)e a educación espartana estaba baseada en preparalos para a guerra e en deportes coma a hípica, atletismo e a loita. Aínda que ó final buscaban a militarización de toda a vida privada e colectiva.
    En fin... É moi interesante, Héctor, e dende logo da que pensar!!

    ResponderEliminar
  4. estan moi ben os teus comentarios carlos te mojas de carallo eh jajaaja.pois eu non entendo a teoría esa de preparar as mulleres para ser amas de casa xa que en moitos traballos podrían destacar tanto como os homes. e pola otra parte,os padres deberian de quedarse cos nenos enfermos xa que proceden das suas raices.esten enfermos ou non deberian de tratalos por igual.

    ResponderEliminar
  5. Elda, ao que ti estabas a facer a referencia era a "La Agogé", preparaba aos nenos para calquera situación de loita.....reflicteo moi ben a pelicula "300" ;)

    ResponderEliminar
  6. Héctor! xa vin a película pero a verdade é que non me acordo que fixera referencia a La Agogé nela! grazas :)

    ResponderEliminar
  7. Ainda que os romanos eran unha cultura moi avanzada en moitos outros sentidos, creo que en este se quedan un pouco atras...
    se aprecia un gran machismo e un gran rechazo hacia os que non son iguais

    ResponderEliminar